Yemeyi bilemezsen, pişmiş aşı ekşitirsin
İnsanlık desen sıfır, elbise eskitirsin
Duymak istediğini, benden de işitirsin
Eşin, dostunu zorla, kendin tiksindirirsin
Herkese koşarım da, kimseye yaranamam
İkiyüzlü insana ben asla dayanamam
Çok ciddi konularda, şaka, oyun oynamam
Şunu bil, yaptığını, senin yanına koymam
En yakın bildiğinden insan yiyor darbeyi
Yüzlerde kızarmıyor, hep bulur bahaneyi
Hiçbir söz onaramaz, kalbimde harabeyi
Ne olur uzak durun, söylerim son cümleyi
Kısadır insan ömrü, bırak dedikoduyu
İnan karıştırırsın, düzenli bir orduyu
Kim üzer bu dünyada, şair Ahmet KUDU’yu
Düşüncen sana kalsın, cehennemde yat uyu.