“O (cehennemlik kişi); (Peygamber’in getirdiğini) doğru kabul etmemiş, namaz da kılmamıştı. Aksine yalan saymış ve yüz çevirmişti. Sonra da çalım sata sata yürüyerek kendi ehline (taraftarlarına) gitmişti.” (el-Kıyâme, 31-33)
Bu âyet-i kerîmelerde; «Namaz kılmamak» ve «kibirli yürüyüş», kâfirlerin vasıfları arasında sayılmıştır.
Müddessir Sûresi’nde de cehennemliklere kendilerini azâba dûçâr eden sebepler sorulduğunda ilk olarak; “Biz namaz kılanlardan değildik!” diyecekleri bildirilmiştir. (Bkz. el-Müddessir, 42-43)
Kur’ân-ı Kerim’de Medyen Kavmi’nin peygamberlerine şöyle dedikleri nakledilir:
“Dediler ki:
«–Ey Şuayb! Babalarımızın taptıkları (putları), yahut mallarımız husûsunda dilediğimizi yapmayı terk etmemizi sana namazın mı emrediyor?..»” (Hûd, 87)
Burada «namaz»dan maksat, dindir. Yani;
“–Dînin mi emrediyor?” diye soruyorlar.
Çünkü namaz, dînin en şümullü ve en büyük ibâdeti olarak âdetâ tek başına dîni temsil eder. Bu bakımdan namaz son derece mühim bir ibâdettir.
TAKVA SAHİBİ MÜSLÜMAN NASIL OLUR?
İnsan, dikenli tarlada yürürken, zarar görmemek için nasıl dikkatli, titiz ve uyanık hareket ederse, mü’min de dînî hayatında haramlara ve mekruhlara dokunmamak için aynen öyle dikkatli ve hassas davranmalıdır. İşte Allah’ın muhabbet ve rızâsını kaybetmemek ve O’nun gazabını çekmemek için emir ve nehiylerine îtinâ ile tâbî olmak, bu itaat hâlini korkulan şeylerle aramıza perde gibi çekmek takvâdır. Bu sebeple takvâya kısaca “Allah’tan korkmak” ve “Allah’a saygı duymak” mânâları verilmiştir.
Cenâb-ı Hak takvâ sahibi kullarının bir kısım vasıflarını şöyle zikreder:
1- Allah’a, âhiret gününe, meleklere, kitaplara, peygamberlere iman etmek,
2- Allah’ın rızâsını gözeterek yakınlara, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, isteyenlere ve kölelere malın sevilen ve güzel kısmından infak etmek,
3- Namaz kılmak,
4- Zekât vermek,
5- Anlaşma yaptığı zaman sözünü yerine getirmek,
6- Sıkıntı, hastalık ve savaş zamanlarında sabretmek. (Bakara 2/177)
7- Bollukta da darlıkta da Allah için infak etmek,
8- Öfkeyi yutmak,
9- İnsanları affetmek,
10- Herhangi bir günah işleyince Allah’ı hatırlayıp hemen tevbe istiğfar etmek ve,
11- Kötülükler üzerinde bile bile ısrar etmemek. (Âl-i İmrân 3/134-135)