Yalnız kaldığım anda duygular kabarıyor
Film şeridi gibi, geçmişim canlanıyor
Derinden of çekerim, dertli yürek yanıyor
Gözlerim uzaklarda, yollarına bakıyor
Ne gelen var, ne giden, gözyaşlarım damlıyor
Gözyaşı çözüm değil, yara derinleşiyor
Umut olmasa bile, hayat devam ediyor
Yürek yaram geçse de, yine izi kalıyor
Yanı başımda çayım, arkadaşım oluyor
Sanki de her yudumda, derdimi paylaşıyor
Ne dertli adammış be, diyenlerde oluyor
Benim yazdıklarımı birçok kişi yaşıyor
Şair yine masada, düşündükçe yazıyor
Kimisi yazdığımı, kendisine yoruyor
Kimisi bana dönüp, neler oldu, soruyor
Gözüme bakanında, umurunda olmuyor.