Şehitlik, peygamberlik makamından sonra gelen en büyük bir mertebedir. Allah yolunda yani ilayı kelimetullah için savaşırken dünyasını değiştiren Müslümanlara şehit denir. Dünyada onlara nasıl üstün muamele ediliyorsa, mahşerde hatta cennette de farklı muamele edilecek çok çok fazla itibar gösterilecektir.     Böyle bahtiyar kişilere şehit denilmesinin üç sebebi vardır: 1-Cennete gireceğine dair kesin bilgi olduğundan.                    2-Şehit olurken bir çok rahmet meleklerinin yanlarında hazır bulunduklarından. 3-Kendisi Allah'(c.c.)ın huzurunda bulunup özel olarak rızıklanacağından dolayı şehit adı verildiği bildirilmektedir. Eğer şehit olurken evladı iyali yanında değilse, hasret çekmesin diye melekler onların şekline gireler. Ayrıca Rasülüllah(s.a.v.) de O'nun gözü önüne gelip tebessüm ederek ruhunun tereyağdan kıl çeker gibi eziyet duymadan alınmasını sağlar.    Özel şartlara haiz olan şehitler, kabre konmadan önce yıkanmazlar. Üzerlerindeki kanlarıyla, elbiseleriyle birlikte defnedilirler. Onlar için bu bir imtiyaz ve sürekli bir ibadet vesilesidir. Mahşer yerinde kendirine tahsis edilmiş tahtlar üzerlerinde oturacaklar. Peygamberler dahil mahşer halkı onları selamlayacak ve kanları miski amber gibi kokacaktır.    Şehitler yıkanmadan defnedilir diyoruz ama aslında kanları ve elbiseleri üzerlerinde kalmak kaydıyla melekler ve huriler tarafından yıkanmaktadırlar. Bunun örneği Uhud savaşında şehit olan Hz. Hanzala'nın durumundan öğreniyoruz.    Hz. Hanzala genç cesur bir delikanlıdır. Medine'de yeni evlenmişti. Daha doğrusu gerdek gecesindeydi. O gece Efendimiz sahabeleri mescitte toplamış savaş kararı alınmıştı. Münadiler sokak sokak dolaşıp herkesi savaşa davet ediyorlardı. Bunu duyan Hz. Hanzala geç kalmamak için hemen kılıcını zırhını kapıp orduya katıldı. Uhud savaşında adeta fırtınalar gibiydi. Müşriklerden bir çoğunu darbeleriyle cehenneme göndermişti. Kader buya sonunda O'da şehit düşmüş şüheda kervanına katılmıştı.    Uhud savaşı bitmişti Medine kadınları orduyu karşılıyor ve herkes yakınlarının akıbetini soruyorlardı. Bunlardan biri de Hz. Hanzala'nın hanımıydı. Eşinin şehit olduğunu öğrenince, şehit eşi olmanın gurur ve sevincini yaşamıştı. Fakat bir sorun vardı. Çünkü muhterem eşleri savaş haberini alınca geç kalmayayım diye gusül etmeyi bile düşünmemişti. Sıkıla sıkıla Efendimizin kulağına durumu haber vermişti. Rasülüllah(a.s) mübarek parmağıyla gök yüzünü göstermişler, bu değerli kadın ve sahabiler bir de ne görsünler! melekler ve huriler gök yüzüne bir leğen koymuşlar. İçine Hz. Hanzala'yı oturtmuşlar cennet suyuyla yıkamaktadırlar. Hatta sular sahabiler üzerine bile sıçrayıp durmaktadır. Bu olay sadece Hz. Hanzala(r.s) ya özel olmayıp bütün şehitler için uygulanan manevi bir mertebedir.    Allah  Teala son zamanda şehadet mertebesine ulaşan bütün şehitlerimizin şehadetlerini kabul buyursun. Yakınlarına sabrı cemil nasip etsin. Gazilerimize acil şifalar, bizlere de metanet, birlik ve beraberlik nasip etsin. AMİN AMİN AMİN.