Herkes için dost ve arkadaş seçimi, adeta dinini seçmek gibidir. Çünkü her kişi dostundan ve arkadaşından etkilenir.         Gençler daha çok etkilenirler. Gençler, faydalı etkilenmeleri için faydalı gençleri ve gerçek dostları seçmeye dikkat etmelidirler.        Dost ve arkadaş kime denir?        Yegâne ve en büyük dost, bizi, yaratan ve idare eden; hidayet sebebi olan Kur'ân-ı Kerîm’i indiren, her sahada en büyük örnek olan Hz. Muhammed (s.a.s.)’i gönderen; bize en büyük ikram olan imanı kalbimize koyarak hidayeti nasip eden ve ebedî olarak cenneti hazırlayan Allah Teâlâ’dır.        Sonra en büyük dost, en büyük nimet olan imana vesile olan, bize lazım olan her bilginin kaynağı Kur'ân-ı Kerîm’i sözleri, fiilleri ve uygulamaları ile öğreten ve nasıl kulluk edileceğini gösteren, kendisini izleyip örnek almakla yükümlü olduğumuz, dünya ve âhiret mutlu olmanın şifrelerini bize bildiren Hz. Muhammed (s.a.s.)’dir.          Sonra da en büyük dost, sâlih mü’minlerdir.         Allah’ın, Peygamberin ve sâlih mü’minlerin dost olduğunu bildiren delil şu âyettir:         “Sizin yegâne dostunuz ancak Allah, O'nun Rasûlü ve namaz kılan, zekât veren ve rükû eden mü’minlerdir.”       (Mâide sûresi (5), 55.)       Âyet-i kerîmede Allah Teâlâ, sadece mü’minlerdir  deyip geçmedi, “namaz kılan, zekât veren ve rükû eden mü’minlerdir” buyurdu.         Dost, seni kendisine tercih eden ve imtihan edildiğinde imtihanı kazanandır. Arkadaş ise her an ayrılabilen, imtihan edildiğinde kaybeden, kendisini sana tercih eden, seni senin için değil kendisi için seçen kimsedir.         “Arkadaşlıkta menfaatler ve zevkler; dostlukta ise felaketler ve kederler müşterektir.”            Peyami Safa        Dost, gerçek manada seven kimsedir. Çünkü seven odur ki sevdiğini kendisi için değil seni tercih ederek sever. Arkadaş, seni kendisine lazım olduğu için sever.         “Gerçek sevgi, iyilik gördüğünde artmayan, kötülük gördüğünde eksilmeyendir.”  Yahya b. Muaz (rh.a.)        Akıllı kişi önce arkadaşlık eder; tanır, dener, dostluk kurulabilir mi bakar. Eğer tanışma, kaynaşmayı, kaynaşma da dayanışmayı getirirse bakılır; bu safhalarda imtihanı kazanırsa dostluğa geçilir. Fakat imtihan basit olursa, imtihanı kazanabilir. Ama bu imtihanı kazanma, aldatıcı olur.          “Kişinin namazı ve orucu sizi aldatıp size zarar vermesin; büyük ve küçük menfaatler karşısındaki tutumuna bakınız!”          Hz. Ömer (r.a.)          Arkadaş seçiminde önce tanıma sonra tanışma, daha sonra da dayanışma olmalıdır.         “Kendine denk olan kimseyi ahbap edin. İnsan ancak kendine denk olan ile hemrenk olabilir. Uçan kuş bile eşini bilir ve sürüsünü bulur. Sen insansın, içine karışacağın adamları iyi seç!”           Yusuf Has Hacib         Arkadaş olduktan sonra kusurlarını ve zayıf yanlarını tanıyınca hemen ayrılmak değil; idare edilebilir mi, katlanılabilir mi ve katlanmaya değer mi, daha sonra da dost olunabilinir mi diye bakmak gerekir.        “Arkadaşlık peki demekle kaimdir.”        Mehmed Zahid Kotku Efendi