Unutmam demiştin tutup elimi
Cehennem gibiydi o ânım bana
Oturdum masamda alıp kalemi
Ağlaya ağlaya yazmıştım sana
Verdiğin sözlerle umudu bulduk
Tutmayıp bağrında acıyı duyduk
Gözyaşlar döküpte yasını tuttuk
Ağlaya ağlaya yazmıştım sana
Hayaller kahroldu o yaban elde
Yapraklar döküldü derilen gülde
Bir umut var diye kalemler elde
Ağlaya ağlaya yazmıştım sana
Sevgiye inanki biçmedim paha
Terkedip gidince yok oldu vaha
Aşkımız döner mi diye bir daha
Ağlaya ağlaya yazmıştım sana