Sen çıkıp gidince gönül köşkümden Kahrolup her günü yakar oldum ben Baharım güz sardı solan aşkımdan Gark olup göz yaşla akar oldum ben Yanarım mahfolmuş geçmiş yıllara Hal çarem varmıdır sordum fallara Gözlerim pür dikkat dalmış yollara Döner mi yâr diye bakar oldum ben Tat vermez bu dünya bana dar gibi Şu kalbim sevdada yanmış nâr gibi Aşkımdan yanıp da mecnunlar gibi Del olmuş sokağa çıkar oldum ben Prangan boynum da eğmiş başımı Sel etmiş yel etmiş şu genç yaşımı Ölmeden  yazdırmış  mezar taşımı Kadrimi gönlüme çakar oldum ben Bu kalbim hep örnek almış Kerem'i Ciğerim dertlenmiş kapmış veremi Son defa tövbemi versem çare mi Günahı boynuma takar oldum ben Anladım vuslatım mahşere kalmış Umudum kaybolmuş hayale salmış Hergece rüyamda bir mavzer almış Kurşunu beynime sıkar oldum ben Tanrımdan bir umut varsa ver bana Hükmünden bir cefa kılma şu cana Yaşanmış vedadan geçen bu yana Uğrunda dünyamı yıkar oldum ben Bin haber bin çözüm yolladım yare Ne cevap ne selam bir küçük pare Baktım ki yalvarmak olmuyor çare Kör nefse kır otlar tıkar oldum ben Cevâbî tam susmuş sükutu kelam Bu günden sonrası selama selam Ya vuslat ya veda eylesin mevlam Sevgili kahrından bıkar oldum ben