Damien Chazelle'nin yönettiği ve senaristliğini yaptığı; Margot Robbie, Brad Pitt, Diego Calva, Tobey Maguire, Jean Smart, Olivia Wilde, Samara Weaving ve Katherine Waterston'ın rol aldığı "Babil (Babylon)" 20 Ocak'ta ülkemizde seyirciyle buluştu. Film, 1920'li yıllarda Los Angeles'ta, sinemanın sessiz dönemden çıkış sürecinde adından söz ettiren bir aktör ile gözünü yıldız statüsüne dikmiş hırslı bir aktris adayının gözünden o dönemki Hollywood'un aşırılığını epik bir dille ele alıyor. Filmin çekimleri 2021 yılının Temmuz ayından Ekim ayına kadar, Los Angeles'ta gerçekleşti. 25 Aralık 2022'de Paramount Pictures tarafından ABD'de vizyona girdi.     1920’lerin sonunda Hollywood, sessizden sesli filmlere geçişle birlikte büyük bir değişim sürecinden geçmişti. California’da Greta Garbo’nun da bulunacağı dev bir parti hazırlıklarıyla başlayan yarım saatlik sekanstan sonra yine yarım saatlik bir çılgın parti sekansı izliyoruz. 1926 yılında henüz siyah-beyaz ve sessiz bir sinema egemen; büyük stüdyolar ve gelişmiş bir teknoloji yok. 1927'de sesli filmin temelleri atılıyor ve 1928'de sesli film çekimleri başlıyor. En küçük bir gürültü çekimi durduruyor; çok uzun bölümlerde bunun nasıl bir azap olduğu anlatılıyor. Filmde 3 ana karakter öne çıkıyor; Jack Conrad (Brad Pitt), Nellie LaRoy (Margot Robbie) ve Manuel Torres (Diego Calva). Manny, Hollywood’a sıfırdan gelerek yükseliyor. Şans kadar hırs, motivasyon, zeka ve inatla başarıyor. Nellie LaRoy da Manny gibi Hollywood'a sıfırdan yükselen biri ve eline geçen şansı kullanarak çok hızlı bir yükseliş sergiliyor. Jack Conrad'ı ise Manny ve Nellie’nin aksine, zirvede olan bir Hollywood yıldızı olarak tanıyoruz. Başlangıçta, sette alkol kullanımı ve peş peşe evlendiği eşlerine sadık kalamamak dışında sorunu olmayan, mesleğini çok seven, çevresindeki kimseye kötü davranmayan, iyi kalpli bir yıldız. Yönetmen Chazelle, bu üç karakterin yaşadıklarını, film boyunca uzun paralel kurgu sekanslarıyla anlatıyor. 1920'li yıllarda otosansür henüz uygulanmadığı için filmler cinsellik başta olmak üzere gerçek hayatı daha dolaysız şekilde yansıtırdı. Chazelle tüm bunları doğru şekilde gözlemliyor ama Hollywood’un neden daha tutucu bir yere dönüştüğü sorusuna açık yanıtlar veremiyor. Chazelle, daha sınırlı karakterlerle önceki filmlerinde ulaştığı psikolojik derinliğe ne yazık ki ‘Babil’de ulaşamıyor. Elindeki dramatik malzeme ve çoklu karakter yapısıyla baş edemediğini düşünüyorum. Yine de çok etkileyici ve özenli bir prodüksiyon tasarımı; hepsi birbirinden iyi tasarlanıp kurgulanmış kalabalık ve kaotik sahneler çıkıyor karşımıza.      "Babil"in bazı hoş olmayan yönleri olsa da yabana atılacak bir film değil. Oyuncu kadrosu tümüyle mükemmel. Üç saati aşan uzun süresi, çoklu karakter yapısı ve biçimci anlatımıyla biraz yorucu olduğu da inkâr edilemez. Ama Hollywood üzerine çekilen filmler arasında hep özel bir yeri olacağından şüphem yok.