Ülkemizde 6 Ekim'de vizyona giren “Exorcist: İnançlı” filminde kamera arkasına bu kez David Gordon Green oturmuş. Yönetmeni daha öncesinde Halloween serisinden sinemaseverler anımsayacaklardır. Bu filmin aynı zamanda Peter Sattler ile birlikte senaryosuna da imza atmış. Korku-gerilim türündeki bu filmin oyuncu kadrosunu şu oyuncular oluşturuyor; Leslie Odom Jr., Olivia Marcum, Lidya Jevett, Ellen Burstyn, E.J. Bonilla, Ann Dowd, Raphael Sbarge, Raphael Sbarge, Okwui Okpokwasili, Linda Boston.     Film, açılışını aslında hiç de fena olmayan bir çekim ve akışla açıyor. Bu kez Haiti’deyiz. Tatilci olduğu anlaşılan, yerel dili bilmeyen Fielding ailesinden bir erkek ve gebe kadının kiliseler ve pazarlarda devam eden tatilleri, kadının otelde iken bir depreme yakalanması ve bu nedenle de kendisinin hayatını kaybedip çocuğunun kurtulmasıyla devam ediyor. Böylelikle baba Tanner Fielding (Leslie Odom) tek başına kızıyla birlikte Georgia eyaletinde yaşamaya başlar. Ve yıllar ilerler. Bu kez 13 yıl sonrasında neşeli, arkadaşlarıyla vakit geçirmekten hoşlanan, nazlı kız Angela’nın (Lidya Jewett) nazlanmalarına şahit oluruz. Bir gün Angela, arkadaşı Katherine (Olivia O’Neill) ile çıktığı orman gezintisinden dönmez, kaybolur. Uzun süre aranan iki kız, günler sonra bulunur. Ancak bir tuhaflık vardır. O da ilk başta ailelerin anlamlandıramadıkları kızlarındaki değişimin aslında evlatlarının başına şeytanın musallat olması nedeniyle olduğunu fark ederler. Ve bu saatten sonra artık işin içine din adamlarının girdiği bir şeytan kovma ayiniyle sıkça egzorsizm üzerine Hristiyanlık dini açıklamalarını görürüz. Artık film nerede ise bir Hristiyanlık öğretisini anlatan dini bir kamu spotuna dönüşmekte. Russel Crowe’ın şeytanı kovan bir papazı anlattığı “Şeytanın Düşmanı” filmindeki gibi tamamen Hristiyanlığı merkeze alan, finalinde de yine dini öğretiyi vaaz eden bir yaklaşımı benimsemiş. Filmin tek artısı, özellikle başlangıç sekanslarındaki deprem sahnesinde beliren iyi çekimler ve sahnelerin, özellikle de sesli sahnelerin sonraki devam eden sahneyle bir başka yüksek ses efektiyle birbirine bağlanması olmuş. Onun dışında diğer korku sinemalarında görülen ve kulakları tırmalayan, iğreti yüksek ses efektlerine çok sık başvurulmaması da yine artı hanesine yazılabilir. “Exorcist/İnançlı” filmi ne yazık ki, çıtayı yükseltemiyor. Artık sürekli çocuklara dadanan, içinde mutlaka geçmiş, zorlama bir bağlantı sağlanan ve şeytanı kovmakla görevli, elinde İncil bulunan din adamlı filmler, korkutmuyor da, germiyor da.