Ana serinin dördüncü, Conjuring evreninin dokuzuncu filmi olan "The Conjuring: The Last Rites", ana seriyi sonlandıran final filmi olarak karşımıza çıkıyor. Filmin yönetmen koltuğunda, "The Conjuring: The Devil Made Me Do It " ve "The Nun II" filmlerinin yönetmeni Michael Chaves bulunuyor. Böylece Conjuring evrenine ait son üç film aynı yönetmene emanet edilmiş oluyor. Film, “Her şeyi sonlandıran vaka” tanıtımıyla büyük bir iddiada bulunarak dikkatleri üzerine çekiyor. Yine Warren ailesinin yaşanmış vakalarından uyarlanan filmin başrollerinde Vera Farmiga ile Patrick Wilson yer almaya devam ediyor. Paranormal araştırmacı ve demonolog olan Warren çifti, sağlık sorunları ve ailelerine vakit ayırma istekleri nedenleriyle vaka çözmeyi bırakmışlardır. Kızlarının mutluluğuna odaklandıkları anda geçmişten gelen bir iblis huzurlarını kaçırır. Smurl ailesinin başına gelen korkunç olaylar Warren’ların geçmişlerindeki kötülüğü tekrar ortaya çıkaracak ve son bir kez ailecek yaşam mücadelesi vereceklerdir. "The Conjuring: Last Rites", ana seri bazında değerlendirildiğinde neredeyse üçüncü film olan "The Conjuring The Devil Made Me Do It" kadar iyi gözüküyor ancak yine de James Wan’ın yönettiği ilk iki filmin seviyesine yaklaşamıyor. Üçüncü filmle birlikte Warren ailesini öne çıkararak daha duygusal ve dramatik bir yöne evrilen seri, final filminde bunu katlayarak sürdürüyor. Smurl ailesine musallat olan iblis, Warren ailesinin geçmişine dayanıyor ve iki aile için de çocukların korunması, ailenin önemi devreye giriyor. Film, 2 saat 15 dakikalık uzun süresinin neredeyse yarısını Smurl ailesine, yarısını da Warren ailesine ayırıyor, hatta gerçek olayları yaşayan aile yer yer arka planda kalıyor. Warren ailesinin kızlarına olan düşkünlüğünün, aile saadetlerinin bir noktada fazla öne çıktığı ve inandırıcılıktan uzaklaştığı söylenebilinir.     Filmde hem seriyi sevenlerin hem de korku sinemasının sıkı takipçilerinin yakalayabileceği pek çok güzel gönderme bulunuyor. Böyle serilerde göndermeler görmek her ne kadar güzel olsa da, film Annabelle’in suyunu sıkıyor, sırtını resmen ona dayıyor. Annabelle ilk filmden itibaren serinin yıldızına dönüşmüş durumda ve dünya çapında lanetli bebek olarak bilinir hale geldi. Fakat Smurl ailesinin olayıyla Annabelle’in hiçbir bağlantısı olmamasına rağmen bebek gönderme olmaktan çıkıyor ve filmde ana korku unsurlarından birisi haline geliyor. Orijinal bir şey bulmak yerine ve hatta filmin ana kötüsü büyük iblise bir karakter ve görünüm düşünmek yerine Annabelle’i farklı biçimlerde dahil ediyor. Popüler olan satar mantığıyla hareket etmesi filme bir eksi puan daha katıyor. "The Conjuring: Last Rites", büyük bir stüdyo yapımı korku filmi olarak genel anlamda tatmin edici bir korku deneyimi sunuyor olsa da serinin hayranları ve korku filmi severler için büyük bir hayal kırıklığı oluyor. Fikrine, tekniğine ve oyuncu performanslarına rağmen korkusunu jumpscare tekniğine dayandırması, yenilik katmayan sahneleri, sıradan iblis tasarımları, klişe diyalogları ve zayıf finaliyle seriye yakışmayan bir son oluyor. Kısacası "The Conjuring: Last Rites", serinin neden artık son bulması gerektiğini hatırlatan bir film oluyor.